انتظار سخت است...
انتظار لحظاتی تمام نشدنی است...
انتظار دقایقی عذاب دادنی است...
اما
خوشحالم
کسی را اینگونه زحمت نخواهم داد...
خوشحالم
کسی در انتظار نیست...
در این دنیای کوچک؛ کسی به انتظار خبری از من و احوالم نیست...
خوشحالم...
92/6/26
طبقات نوشتاری
- روزانه ها (۶۹)
- آشفته بازار ذهن (۱۵)
- خبرهای اتفاقی (۳)
- عکس های خودی (۱۶)
- الهی نامه (۴)
- دوستانه (۲)
- نوشته های ناتنی (۱۵)
اتاق بایگانی
- آذر ۱۳۹۸ (۱)
- تیر ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۱)
- آبان ۱۳۹۴ (۱)
- مهر ۱۳۹۴ (۱)
- شهریور ۱۳۹۴ (۳)
- مرداد ۱۳۹۴ (۲)
- تیر ۱۳۹۴ (۲)
- خرداد ۱۳۹۴ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۳)
- فروردين ۱۳۹۴ (۸)
- اسفند ۱۳۹۳ (۱)
- بهمن ۱۳۹۳ (۲)
- دی ۱۳۹۳ (۳)
- آذر ۱۳۹۳ (۲)
- آبان ۱۳۹۳ (۲)
- مهر ۱۳۹۳ (۷)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱۱)
- مرداد ۱۳۹۳ (۲۲)
- تیر ۱۳۹۳ (۸)
- خرداد ۱۳۹۳ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۰)
- فروردين ۱۳۹۳ (۵)
سایت های مفید
اتاق دوستان
- خصوصی های یک زن
- من و مرد رویاهایم
- تک نویسی
- حاج آقا
- اتاقی برای دو نفر
- باز آی...
- اهورا...
- مضراب
- دالان بهشت
- سیمرغ
- عصر زهرماری
- چاه نامه - سید تقی سیدی
- میم. عین
- زندگی یعنی یک حباب
- آزران
- جادوی اقتصاد
- خاطرات تحصیل در کانادا
- کمی تا قسمتی طنز
- گنبد فیروزه ای
- آموزش آشپزی
- خانم هموستات
- خاطرات شش ماه زندگی
- شعر و غزل امروز
- میرزاییسم
- از دیار حبیب
- گاه نگاری های یک مهندس
- روح من دیوانه پرواز بود (تعطیل شده)
- در هوایت بی قرارم
- زندگی پر از خاطره است...
- قطعه 19
- مهتا
- نشست روی غزل. ماه باران. شد
- حوض نقاشی
- آوای دل
- ریز نوشت
- ترنج
- مجله نوجوان
- زندگی یعنی حباب...
با وجود هوای لطیف شبه بهاری...
با حضور سرمای بسیار اندک زمستانی...
اما... اکنون...
در نیمه شبی از این شب های طولانی...
تن من،
مملو است از احساس آشنای یخزدگی...
91/10/22
الهی! اَرَت بشناسم، حیران کنی!
وَرَت نشناسم، ویران کنی!
وَر قصد تو کنم، بر من تاوان کنی!
وَر بازگردم، بی قرار کنی!
درمانم در تو! هیچ ندانم که چون کنی!
الهی! از زبانِ محبت خاموش است، حالش همه زبان است!
وَر جان در سرِ دوستی کرد،
شاید که دوست، او را به جای جان است!
غرق شده، آب نبیند،
که گرفتار آن است.
و به روز، چراغ نیفروزند،
که روز خود چراغِ جهان است.
خسته ام از این سکوت طولانی
بریده ام از این خستگی های پی در پی
اما...
آسوده نیستم از خیال های درهم و گنگ
بیگانه نیستم با بی خوابی های شبانه
من...
سردرگمم!
راهی نشانم بده!
چراغی پیش راهم قرار بده!
مرا با افکار پریشانم تنها مگذار...
91/8/30
آسمان! تماشا کن چشمانم را...
حتی هنگام باریدن نیز تنهایت نمی گذارند...
سالهاست... پا به پای تو، در پاییزت می بارند...
بلکه در این روزها تنها نمانی...
میدانند... می دانم... می دانی...
تنهایی چه سخت است...
میم.خ 91/8/25
من چه دانستم که این دود آتش داغ است!
من پنداشتم که هرجا که آتشی است، چراغ است!
من چه دانستم که در دوستی کشته را گناه است!
و قاضی، خصم را پناه است.
من چه دانستم که حیرت به وصال تو طریق است!
و تو را او بیش جوید که در تو غریق است...
الهی! مشرب می شناسم، اما وا خوردن نمیارم.
دل تشنه و در آرزوی قطره یی می زارم.
سقّایه مرا سیری نکند، من در طلب دریایم.
برهزار چشمه و جوی گذر کردم،
تا بو که دریا دریابم!
در آتش عشق، غریقی دیدی؟ من چنانم!
در دریا تشنه یی دیدی؟ من، آنم!
راست به متحیّری مانم که در بیابانم،
فریادم رس که از دست بی دلی به فغانم!
اگر دیدیـــــــ ...
یکی یکی...
دلت را می سوزانند...
می شـکنند...
بدانــــــــ ... زمانی...
یکی... فقط... یکی را...
سوزاندی...
شکستی...
91/5/16