قهرمان زندگی من ، کسی ست که لابلای شلوغی های روزمره ذهنش، گمم نمی کند و به بهانه ترافیک پر ازدحام زندگی، مرا انتهای کوچه بن بست جا نمی گذارد...
قهرمان زندگی من جسارت راستگو بودن به چشمانم را بلدست و برای فرار از ندیدن دروغ هایش به سایه ها پناه نمی برد...
قهرمان زندگی من در پی احتمال داشتن فرصت های بهتر، مرا میان بود و نبودش محک نمی زند...
او کاشف منست
نه برهم زننده ام
و من، تا کنون کسی را نیافته ام که توانا به کشف و نواختن قطعه وجودم و شنیدنش باشد
از اینرو قهرمان زندگیم
خودم بوده ام و هستم.
لیلا هژیر
