وقتی که :: اتاق مه

اتاق مه

دیوارهای اتاقم یادآور خاطرات زیادیست . هم خوب هم بد...
با آن بزرگ شده ام...
و حالا دوست دارم اینجا هم اتاقی داشته باشم تا علاوه بر ثبت خاطرات گذشته و حالم، بعضی روزمرگی ها، دیده ها و ذهنیاتی که در جریان نسبتا آرام و بعضاً متلاطم زندگی ام رخ می دهد را ماندگار کنم...

میم.خ

طبقات نوشتاری

اتاق بایگانی

سایت های مفید

اتاق دوستان

وقتی که

دوشنبه, ۷ مهر ۱۳۹۳، ۰۹:۴۶ ب.ظ

وقتی که نه حوصله حرف زدن داری نه شنیدن... ولی برای رعایت ادب مجبوری گوش بدی... جواب بدی...!!

۰ ۹۳/۰۷/۰۷

میم.خ

نظرات (۴)

۱۱ مهر ۹۳ ، ۱۶:۱۹

محمود بنائی

آخ آخ بعضی وقتها سخته :) ولی سعی در فروتن بودن یک حس خوبی میده. یکجوری مثل خوردن چایی بدون قنده ولی اگه بخوایم از همون هم میشه لذت برد!

(عجب مثال سنگینی بود :) )

پاسخ:
من که اصلا نمی تونم شیرینیشو حس کنم!

۱۱ مهر ۹۳ ، ۲۰:۲۳

محمود بنائی

آخه شیرین نیست :) فقط خونسرد باشید وآروم.

میدونین، بعضی وقتها که حوصله ندارم و مادرم شروع میکنه به حرف زدن یا بهانه گرفتن و...، فکر میکنم یک لحظه خدای نا کرده نباشه، بعد میبینم که حتی بهونه گرفتن هاش هم میتونه شیرین باشه و برای همین لبخند میزنم و گوش میدم. حتی با دوستام هم سعی میکنم همینجور باشم!

پاسخ:
هرچی که شیرین باشه میشه لذت برد بخاطر همون گفتم! مادر بله ولی آدمایی که فقط قصد خودنمایی دارن با حرفاشون و مغز رو می خورن غیر قابل تحمل اند...

۱۴ مهر ۹۳ ، ۰۰:۴۲